2.2.17

Μπορώ να κάτσω να σου γράψω ανθολόγια με το κιλό
θα αναφέρουν κυρίως το πόσο με καυλώνουν τα βυζιά σου και
το
πόσο
με τρομάζει
η καρδιά
σου.

σε φοβάμαι
με φοβάσαι

μου ταιριάζεις
σου ταιριάζω

θα ήθελα να φτάσω
πιο μέσα στα όνειρά σου.

και άμα φτάσω και φοβηθώ και φύγω και μου πεις
ε εσύ μωρή δεν έλεγες ότι ντε και καλά
ήθελες να δεις τι έχω μέσα;
ε να σου έδειξα θα πεις και τώρα τι μου τα γυρνάς;
τι πας και τρέχεις άβολα μακριά μου
επειδή τάχα μου ξέχασες πως είχες τάξει στην αδερφή σου καφέ.
και γω θα σκέφτομαι
ε τη πουτάνα με κατάλαβε.
τοξότης, ξεκάθαρος τοξότης.
ενώ στη πραγματικότητα δεν έχω ιδέα τι κάνει έναν τοξότη, τοξότη.

anyway το θέμα μας, αν και ξέφυγα, είναι πως θα θελα να δω τι κρύβεις κάτω από τα βυζγιά σου
αλλά να ξέρεις σε φοβάμαι και λίγο
φοβάμαι ότι θα με τρομάξεις και μετά
άντε να κοιμηθώ το βράδυ.

αυτά, καληνύχτα, καλό διάβασμα, μπαιιιιιιιι 

No comments: